เปรต 21 จำพวก : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 4 / 27

เปรต เป็นเปรตที่มีฝีขึ้นตามตัว มีหนองไหลเหม็นเน่า พอฝีแตก อีกาปากเหล็กก็มารุมดูดกิน เหตุที่เป็นเช่นนี้เพราะวิบากกรรม ทีทําอาชีพเป็นคนทรงเจ้าเข้าผี เปรตเด็ก เปรตชนิดนี้มีเลือดดำไหลออกจากปากตลอดเวลา เหต

เนื้อหาเกี่ยวกับเปรตแสดงถึงความทุกข์และวิบากกรรมที่เกิดจากการกระทำในอดีต เปรตมีลักษณะเด่นที่ทรมานจากบาปที่ทำลงไป เช่น เปรตที่มีฝีแตกและเปรตเด็กที่มีเลือดดำไหลออกจากปาก เรื่องราวนี้มีการอธิบายถึงความเช

เปรต ในเป็นหอกเป็นดาบ เป็นเปรตที่มีลิ้นยาว ปลายลิ้นเป็นมีดตวัดสับตัวเองไปทั่ว ตามรูขุมขนมีมีดโผล่ขึ้น ๆ ลง ๆ ทิ่มแทง ทะลุตามตัวตลอดเวลา ทุกข์ทรมานแสนสาหัส เหตุที่เป็นเช่นนี้เพราะตอนเป็นมนุษย์ ชอบใช้วา

บทความนี้พูดถึงความทุกข์ทรมานของเปรตในหลายรูปแบบ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเปรตที่มีลิ้นยาวและใช้มีดบาดตัวเอง รวมไปถึงเปรตที่กินเนื้อตัวเอง เหตุผลหลักที่ทำให้เปรตประสบชะตากรรมเหล่านี้คือผลจากบาปที่เขาได้ก่อไว้

บาปบุญรู้เรื่อง : ธรรมรักษ์ ป. ๙ อภิญญา มาจากภาษาบาลีว่า อภิยะ + มุข อภิญญา แปลว่า เสื่อม หรือปราศจากความเจริญ มุข แปลว่า ปากทาง อภิญญา จึงหมายถึงทางแห่งความเสื่อม มี ๖ อย่าง คือ ดื่มน้ำเมา เที่ยวกลา

อภิญญา แปลว่าทางแห่งความเสื่อม มี ๖ อย่างเช่น ดื่มน้ำเมา คบคนไม่ดี ที่ส่งผลเสียต่อชีวิตและสุขภาพ ส่วนอภิภูมิหมายถึงดินแดนแห่งความทุกข์ รวมมี ๔ แห่ง ได้แก่ นรก เปรต อสุรกาย และดิรัจฉาน ซึ่งแต่ละประเภทม

ถ้ายนยังถึงกายธรรมอาจไม่ใช่ จะต้อง เพราะฉะนั้นกายธรรมอัตคือ จดหมาย เป็นนวลเป็นทาสของพยามาอยู่ร่างไป พยูก มาระบังคับให้เวียนว่ายตายเกิดอยู่ในภพต่าง ไม่ว่าจะเกิดเป็นอะไรก็ตาม ล้วนแต่มทุกข์ทั้งสิ้น เกิด

เนื้อหานี้พูดถึงความทุกข์ที่เกิดจากการเวียนว่ายตายเกิดในรูปแบบต่าง ๆ ไม่ว่าจะเป็นสัตว์นรก เปรต มนุษย์ หรือแม้แตเทวาแต่ละภพล้วนมีความทุกข์แตกต่างกันไป กายธรรมอัตนำพาให้เวียนว่ายอยู่ในพวกนี้

เปรต เป็นภูมิจักของสัตว์ผ่าห่างไกลจากความสุข และมีสถานที่อยู่ออกใกล้แน่นอน เช่น ตำบล่า ภเขา เหว ทะเล เกาะ ฯลฯ ต้องทนทุกข์ทรมานด้วยความหิว ออดอยากอาหารเป็นอย่างมาก และไม่มีเสื้อผ้าใส่ เปรตบางพวกอาศัยอย

เนื้อหาพูดถึงเปรตซึ่งเป็นภูมิจักของสัตว์ที่ห่างไกลจากความสุข สถานที่อยู่อาศัยของเปรตแตกต่างกันไป รวมถึงอสูร ซึ่งมีความทุกข์ทรมานและความอยากอาหาร เปรตอยู่ที่สถานที่เฉพาะ เช่น ตำบล ภเขา เหว เกาะ ฯลฯ นอก

พระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร) 167 จะเข้าถึงความเป็น “อริยสาวก” ต้องหยุดเข้าไปในธรรมกายโคตรภูละเอียด จึงถึงพระอริย บุคคล ๘ พระองค์ จัดเป็นปุริสบุคคล ๘ คือ ธรรมกายพระโสดาหยาบละเอียด ธรรมกาย พระสก ทาคาหยาบ

พระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร) ได้อธิบายว่า การเข้าถึงความเป็นอริยสาวกต้องหยุดเข้าไปในธรรมกายโคตรภูละเอียด เพื่อเข้าถึงพระอริยบุคคล ๘ พระองค์ ซึ่งเป็นปุริสบุคคลที่หลุดจากอาสวะต่างๆ อาสวะมี ๔ จำพวก ได้แก่

ให้เกิดขึ้นในโลก ด้วยการชักนำชาวโลกให้ตระหนักถึงคุณค่าของความเป็นมนุษย์และมาปฏิบัติธรรมร่วมกัน เราจะเอาชนะอุปสรรคทุกอย่าง ที่จะมาขัดขวางชาวโลกมิให้รู้คุณและตอบแทนคุณผู้มี พระคุณของโลก ผู้เป็นต้นแบบชีว

เนื้อหานี้ชักนำให้ชาวโลกตระหนักถึงคุณค่าของความเป็นมนุษย์ โดยการปฏิบัติธรรมร่วมกัน เพื่อเอาชนะอุปสรรคที่ขัดขวางไม่ให้รู้คุณและตอบแทนผู้มีพระคุณของโลก พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสถึงความอดทนและคุณสมบัติของน

3. เป็นผู้ปฏิบัติเพื่อญายธรรม (ญายปฏิปันโน) คือท่านตั้งใจปฏิบัติเพื่อให้รู้เห็นธรรม สำหรับจะ นำพาตัวท่านให้หลุดพ้นจากกิเลสอาสวะ และความทุกข์ทั้งปวง 4. เป็นผู้ปฏิบัติชอบ (สามีจิปฏิปันโน) คือท่านเป็นผู้

ในบทนี้มีการพูดถึงการเป็นผู้ปฏิบัติเพื่อญายธรรมและการปฏิบัติชอบตามธรรมวินัย เพื่อให้หลุดพ้นจากทุกข์และบรรลุธรรมขั้นต่างๆ。พระอริยบุคคล 4 คู่ 8 จำพวก เป็นบุคคลที่บรรลุธรรมตามลำดับ การปฏิบัติตามธัมมัญญูส

ยินดีในทรัพย์ที่ได้มาโดยบริสุทธิ์ 3) พูดเรื่องความสงัดทางกาย วาจา ใจ คือ การหลีกเร้นเข้าหาที่วิเวกในการปฏิบัติธรรม เช่น เดินทางไปปฏิบัติธรรมนอกสถานที่ เช่น ในถ้ำ ในป่าหรือรีสอร์ท เป็นต้น 4) พูดเรื่องท

บทความนี้กล่าวถึงหลักการพูดและการสนทนาในขณะปฏิบัติธรรม โดยเน้นว่าการสนทนาในด้านบวกช่วยเสริมสร้างสมาธิและบารมี ดังนั้นนักปฏิบัติควรเลือกพูดแต่ในเรื่องที่เหมาะสม เช่น การพูดถึงการทำความดีและการรักษาศีล

2.9 สังฆานุสติ สังฆานุสติ คือ การตามระลึกถึงคุณของพระสงฆ์เป็นอารมณ์พระสงฆ์ มี 2 จำพวก คือ สมมติสงฆ์ และอริยสงฆ์ พระอริยสงฆ์ คือ ท่านที่ดำรงอยู่ในมรรค 4 ผล 4 สมมติสงฆ์ คือ พระสงฆ์โดยสมมติ หมายถึง พระภิ

สังฆานุสติ คือ การระลึกถึงคุณของพระสงฆ์ มี 2 จำพวก ได้แก่ สมมติสงฆ์ และอริยสงฆ์ โดยพระอริยสงฆ์คือผู้ดำรงอยู่ในมรรค 4 ผล 4 ส่วนสมมติสงฆ์คือพระสงฆ์ที่มีจำนวนตั้งแต่ 4 รูป พระสงฆ์มีคุณเพราะเป็นผู้รักษาแล

เริ่มต้นการแผ่เมตตาพวกที่ 1 สพฺเพ สตฺตา อเวรา โหนตุ, อพยาปัชฌา โหนตุ, อนีฆา โหนตุ, สุขี อตฺตานํ ปริหรนต ขอสัตว์ทั้งหลายจงอย่าผูกเวรกัน, จงอย่าเบียดเบียนกัน, จงอย่ามีทุกข์, จงมีความสุขกายสุขใจ รักษาตนใ

การแผ่เมตตาเป็นการส่งความปรารถนาดีไปยังสัตว์ทั้งหลาย โดยเริ่มจากการแผ่เมตตาให้กับทุกคนในโลกโดยไม่เจาะจงบุคคล รวมถึงวิธีการเรียงลำดับการแผ่เมตตาตามทิศ เพื่อให้มีความสุขและปลอดจากทุกข์ การแผ่เมตตาวิธีต่

2.4 การเจริญเมตตาเพื่อให้เข้าถึงพระธรรมกาย ในการแผ่เมตตาในวิชชาธรรมกายให้เริ่มจาก “ศูนย์กลางกาย” โดยเริ่มแผ่ความใสสว่าง ออกมาจากศูนย์กลางกายให้ครอบคลุมตนเองก่อน จนเห็นตัวเองใสสว่างและมีความรัก ปรารถนา

การเจริญเมตตาเริ่มจากการแผ่เมตตาจากศูนย์กลางกาย ให้ครอบคลุมตนเองและคนอื่น โดยเริ่มจากตัวเอง มองเห็นความรักและบริสุทธิ์ในใจ การขยายเมตตาออกไปยังผู้คนต่างๆ จนถึงการเห็นพวกเขาสว่างเท่ากันจะเข้าสู่ขั้นสมส

ก็ทำนองเดียวกัน เพราะเหตุนั้น จึงห้ามไม่ให้เจริญกรุณาไปเป็นอันดับแรกในบุคคล 5 จำพวก ดังที่กล่าวมาข้างต้น ส่วนเพศตรงข้ามกับคนที่ตายแล้ว ไม่ควรนำมาเป็นอารมณ์ในการเจริญกรุณา กัมมัฏฐาน ด้วยเหตุผลดังที่แสด

ในพระพุทธศาสนา การเจริญกรุณาเป็นสิ่งสำคัญ โดยเฉพาะในบุคคลที่ประสบทุกข์ยาก ภิกษุผู้ประกอบด้วยกรุณาจะเจริญกรุณาต่อสัตว์ทุกประการ เขาเห็นคนที่ตกทุกข์ได้ยาก ต้องระลึกถึงความทุกข์ของพวกเขาและแผ่กรุณาให้พ้น

แต่ส่วนที่เป็นความทุกข์ของคนที่เป็นศัตรูที่เห็นอยู่ในปัจจุบันหรือที่จะเกิดขึ้นในชาติต่อๆ ไป แล้วจึงเจริญกรุณาไปยังคนที่เป็นศัตรู คน 2 จำพวก ที่ให้เจริญกรุณาเป็นอันดับแรกนั้นเพราะว่าทำให้กรุณาภาวนาสำเร

ในบทนี้กล่าวถึงการเจริญกรุณาในบุคคลเพื่อสร้างความอ่อนนุ่มให้กับจิตใจ เริ่มจากคนที่เป็นศัตรู เพื่อให้ทำกรุณาได้ง่ายขึ้น จากนั้นจึงเจริญกรุณาในคนที่รักและคนที่เป็นกลาง เพื่อให้เกิดความสมดุลในจิตใจ แม้คน

6. ความเสื่อมเสีย : 5. ความสมบูรณ์ : ความสงบลงแห่งโทสจิตตุปบาท ในอันที่จะทำ การเบียดเบียนสัตว์เป็นความสมบูรณ์แห่งกรุณา การเกิดขึ้นแห่งความเศร้าโศก เป็นความเสื่อมเสียของ กรุณา 7. ข้าศึกใกล้ : 8. ข้าศึก

การเจริญกรุณาเกี่ยวข้องกับการแผ่ความปรารถนาความสุขให้ตนเองและผู้อื่นเริ่มจากศูนย์กลางกาย ดำเนินการโดยการแผ่ความสว่างออกจนครอบคลุมบุคคลทุกระดับ การสร้างสุขในการแผ่ความมุทิตาจะนำไปสู่ความเป็นหนึ่งในจิตท

6. ความเสื่อมเสีย : ความสุข รื่นเริง โอ้อวด กำหนัด เกิดขึ้น เป็น ความเสื่อมเสียของ มุทิตา 7. ข้าศึกใกล้ : มีความยินดีที่เนื่องด้วยกามคุณอารมณ์เป็นศัตรูใกล้ ความไม่ยินดีไม่สบายใจในความเจริญของผู้อื่น เ

เนื้อหาเกี่ยวกับความเสื่อมเสียที่เกิดจากความสุขและความยินดีที่เกี่ยวข้องกับกามคุณ รวมถึงการเจริญมุทิตาและอุเบกขาภาวนา เพื่อให้เข้าถึงพระธรรมกายในรูปแบบที่ถูกต้อง โดยการเปิดใจและแผ่ความรู้สึกดีไปยังผู้

ท่านแสดงนิพพานไว้ 2 นัย คือ 1. สอุปาทิเสสนิพพาน หมายถึง การดับกิเลสหมดแล้ว แต่เบญจขันธ์เหลืออยู่ เช่น พระอรหันต์ที่ยังมีชีวิตอยู่ 2. อนุปาทิเสสนิพพาน หมายถึง การดับกิเลสหมดแล้ว และดับเบญจขันธ์แล้วด้วย

นิพพานแบ่งออกเป็น 2 นัย คือ สอุปาทิเสสนิพพาน ที่ดับกิเลสแต่เบญจขันธ์ยังคงอยู่ เช่น พระอรหันต์ที่ยังมีชีวิต และอนุปาทิเสสนิพพาน ที่ดับทั้งกิเลสและเบญจขันธ์ เช่น พระอรหันต์ที่สิ้นชีวิตแล้ว สอุปาทิเสสนิพ

ธรระแจประชา พจนานุกรม สำหรับหนังสือธรรมะเพื่อประชาชน ៥៥៨ พยาบาทวิตก ความตรึกในทางคิดร้ายต่อผู้อื่น พรหม ผู้ประเสริฐ, เทพในพรหมโลกเป็นผู้ไม่เกี่ยวข้องด้วยกาม มี ๒ พวก คือ รูปพรหมมี ๑๖ ชั้น อรูปพรหมมี ๔

พจนานุกรมนี้เสนอคำจำกัดความและความหมายของคำต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับพระพุทธศาสนา เช่น พรหม ศาสดาเอก โพธิสัตว์ และ ธรรมะที่ช่วยในการทำให้คนเป็นมนุษย์ พร้อมข้อมูลเรื่องไม่น้อยกว่า ๔ จำพวก เช่น ภิกษุ อุบาสก

ประโยค - อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา - หน้าที่ 341 ฉะนั้น ท่านโบราณจารย์จึงได้กล่าวไว้ว่า ธรรม ๔ ประการมีทุกข์เป็นต้น ให้สำเร็จ พระอริยบุคคล ๔ จำพวก ผู้กำลังตัด มลทิน และพระอริยบุคคล

เนื้อหานี้กล่าวถึงConcept ของอริยสัจในอภิธัมมัตถสังคหบาลี โดยเฉพาะการอธิบายเกี่ยวกับความทุกข์ซึ่งเป็นของจริงแท้และเป็นเครื่องหมายสำคัญของการตรัสรู้ของพระอริยบุคคล ทั้งยังชี้ให้เห็นถึงสัจจะที่ ๑ และ ๒

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๑ - - หน้าที่ 133 (ถวาย) ในมือ (ของปังสุกุลิกภิกษุ) เหมือนกัน ผ้านั้นชื่อว่า จีวร (บังสุกุล) อย่างไม่อุกฤษฎ์, ปังสุกุลิกภิกษุรู้ความต่างแห่งผ้า บังสุกุลนี้อย่างนี้แล

เนื้อหาพูดถึงการใช้จีวรของปังสุกุลิกภิกษุและประเภทของปังสุกุลิกภิกษุที่มี 3 จำพวก ได้แก่ ผู้ถืออย่างอุกฤษฎ์, ผู้ถืออย่างกลาง, และผู้ถืออย่างเพลา อธิบายถึงความแตกต่างในการถือผ้าและผลที่ตามมาจากการปฏิบั